Kuran’da bulunmayan Allah’ın isimleri

Kuran’da bulunmayan Allah’ın isimleri :
Tirmizî’nin rivayetinde bulunduğu halde, isim kipiyle Kuran’da bulunmayan isimler şunlardır:
1-) el-Adl: Adil, insaflı, her şeyi yerli yerinde yapan, her şeyi hak ve doğru olan.
2-) el-Bâkî: Sonlu ve ölümlü olmayan, varlığı sürekli olan, ebedi.
3-) el-Bâsıt: Dilediğine rızkı bol veren.
4-) ed-Dârr: Zarar veren şeyleri yaratan asileri cezalandıran.
5-) el-Kâbıd: Dilediğine rızkı daraltan, ölüm zamanı gelenlerin ruhlarını kabzeden.
6-) el-Hâfıd: Şan, şeref ve itibar bakımından kafirleri alçaltan, değersiz yapan, cezalandıran.
7-) el-Mâcid: Çok şerefli, çok itibarlı olan.
😎 el-Mâni: İstediği şeye engel olan, koruyan, kurtaran, yardım eden.
9-) el-Mu’ızz: İzzet ve şeref, güç ve kuvvet, itibar ve şeref veren, aziz yapan.
10-) el-Muhsî: İnsanların bütün yaptıklarını, olup biten her şeyi bilen ve koruyan.
11-) el-Mukaddim: Önce olan, öne alan.
12-) el-Muğnî: İnsanlara mal mülk veren, onları zengin yapan, cömert, nimet sahibi.
13-) el-Mu’îd: Ölümlerinden sonra da tekrar diriltecek ve hayatlarını iade edecek olan.
14-) el-Muksıt: Hak ve adaletle hükmeden, mazlumun hakkını zalimden adaletle alan demektir.
15-) el-Mübdi: Varlıkları ilk defa yaratan.
16-) el-Mümît: Varlıkların hayatlarına son veren, canlarını alan.
17-) el-Müteahhır: Sonraya bırakan.
18-) el-Müzill: Boyun eğdiren, zelil eden, alçaltan.
19-) en-Nâfi: Faydalı şeyleri yaratan, bütün yaratıklara faydası olan.
20-) er-Raşîd: Her işinde isabetli olan, doğru yolu en iyi gösteren.
21-) es-Sabûr: Çok sabırlı.
22-) el-Vâcid: Zengin, hiçbir şeye muhtaç olmayan, her şeyin sahibi, her şeye gücü yeten.

İbn Mâce’nin rivayetinde olup Tirmizî’nin rivayetinde olmayan isimler şunlardır:
1-) el-Ahad: Bir, tek, yegane.
2-) el-Bârr: İyilik eden, çok lütufkar, çok merhametli, çok şefkatli.
3-) el-Burhân: Delil sahibi, kullarına delil gösteren, varlığına her şey delalet eden.
4-) el-Cemîl: Zatı, isim, sıfat, söz, fiil ve hükümleri iyi, güzel, iyilik ve ihsan sahibi.
5-) ed-Dâim: Ölümsüz, varlığı sürekli olan, baki ve daim.
6-) el-Ebed: Ölümsüz, varlığı sürekli, baki ve daim.
7-) el-Fâtır: Yaratan, icat eden, yoktan var eden.
😎 el-Hâfız: Koruyup gözeten.
9-) el-Kâfî: Kullarına yardım eden, yol gösteren, yaptıklarını bilen, gören, haberdar olan ve hesaba çeken.
10-) el-Kâhir: Galip olan, zelil eden, güçlü, her şeyi kuşatan, yaratıklarını dilediği gibi yöneten.
11-) el-Kâim: Varlıkları görüp gözeten, koruyan, yöneten.
12-) el-Karîb: Af, mağfireti, rahmeti, bilmesi, görmesi ve duyması itibariyle kullarına yakın olan.
13-) el-Mu’tî: Nimet veren, ihsanda bulunan.
14-) el-Mübîn: Varlığı aşikar olan, hakkı izhar eden, gerçeği beyan eden.
15-) el-Mü’în: Kullarına yardım eden.
16-) er-Râşid: Doğru yolu gösteren, her işi isabetli olan.
17-) er-Rabb: Varlıkları yaratıp yetiştiren, terbiye eden, eğiten, yetiştiren, her şeye nizamını, güzelliğini ve yeteneklerini veren, her şeyin maliki ve sahibi.
18-) es-Sâdık: Söz, iş, vaat ve vadinde doğru olan, her sözünü ve vaadini yerine getiren.
19-) es-Sâmi: Sözlerin açığını da gizlisini de işiten.
20-) es-Sedîd: er işinde doğru, adil ve doğru sözlü olan.
21-) et-Tâmm: Zat, isim, sıfat ve fiilleri, eksiksiz, kusursuz ve mükemmel olan, acziyet ve zafiyeti olmayan.
22-) el-Vâkî: Yaratıklarını tehlikelerden koruyan.
23-) el-Vitr: İlah, yaratıcı ve mabut olmada eşi ve benzeri bulunmayan, tek olan.
24-) Zü’l-kuvâ: Güç, kuvvet sahibi.

Dua ile ilgili hadislerde Allah’ın isimleri:
1-) Ekber: Zatı ve isimleri, sıfat ve fiilleri, şanı ve şerefi, nimet ve ihsanı en yüce, en ulu (Müslim, Tahâre, 17; Tirmizî, De’avât, 25)
2-) el-Fâtın: Deneyen, imtihan eden (Mâlik, Kader, 5)
3-) el-Ferd: Tek, kadim, ezeli, ebedi ve baki olan (Beyhakî,I, 161)
4-) el-Hayî: Edep ve haya sahibi, çirkinliği bulunmayan, bağış, ihsan ve nimeti terk etmeyen (Ebû Dâvud, Hammam, 2; İbn Mâce, Dua, 13; Nesâî, Gusl, 7)
5-) Hâzimü’l-Ahzâb: Güçlü orduları ve toplumları bozguna uğratan, yenen (Müslim, Cihâd, 20, III, 1363)
6-) el-Kâdî: Hakla hükmeden (Beyhâkî, el-Esmâ ve’s-Sıfât, s. 111)
7-) el-Muhsin: Yaptığı şeyleri iyi, güzel, sağlam ve kaliteli yapan, insanlara ikram (Süyûtî, No: 1817. I, 215)
😎 Mücriye’s-Sehâb: Bulutları hareket ettiren (Müslim, Cihad, 20)
9-) el-Mükevvin: Ebedi olarak var olan (Ahmed, II, 539; Buhârî, Tevhîd, 26)
10-) Münzilü’l-Kitab: Kitabı indiren (Müslim, Cihâd, 20-21)
11-) el-Müsa’ır: Ürünleri azaltıp çoğaltan, kıtlaştırıp bollaştıran (Tirmizî, Büyu’, 73; Ebû Davud, Büyu’, 51)
12-) en-Nazîf: Sözleri, işleri ve hükümleri temiz, iyi ve güzel olan (Tirmizî, Edeb, 41)
13-) er-Refîk: Yumuşak davranışlı, merhametli (Müslim, Selâm, 15; Buharî, Edeb, 35; Ebû Davud, Edeb, 15)
14-) es-Sâil: İnsanları ahirette sorgulayan, hesaba çeken (Müslim, İmâre, 45; Buhârî, Enbiya, 50)
15-) es-Sâni: Varlıkları, iyi, güzel, sağlam ve muhkem yapan, fail, halik, musavvir (Müslim, Zikr, 9)
16-) es-Setîr: Kullarının ayıp ve kusurlarını örten (Nesâî, Gusl, 7; Ebû Davud, Hammam, 2; Ahmed, IV, 224)
17-) es-Seyyid: En şerefli, en yüce, kainatın sahibi, maliki ve yöneticisi (Ahmed, IV, 24; Beyhakî, el-Esmâ ve’s-Sıfât,I,54)
18-) es-Sübbûh: Her türlü kötülük, eksiklik, acizlik ve noksanlıklardan uzak olan (Müslim, Salât, 223; Ebû Davut, Salât, 17; Nesâî, Sünen, Tatbik, 11; Ahmed, V. 35, 99, 115,148)
19-) eş- Şâfi: Maddi ve manevi hastalıklara şifa veren, sıkıntıları gideren (Buhârî, Merda, 20, Tıb, 40; Müslim, Selâm, 46-48)
20-) et-Tabîb: İşleri en iyi yapan, bir şeyi en iyi bilen, mahir, hükmeden, karar veren, maddi ve manevi dertlere deva veren, şafi (Ebû Davud, Tereccül, 18, No: 4207)
21-) et-Tayyib: Söz, iş ve hükümleri iyi, güzel ve faydalı olan, eksiklik ve noksanlardan münezzeh olan (Tirmizî, Edeb, 41; Müslim, Zekât, 65)